Daha önce nargilenin bir kültür olduğundan bahsetmiştim. Nargile içmenin bir kültürü deyim yerindeyse bir adabı, raconu vardır. İlk olarak eğer bir mekanda nargile içmek isteniyorsa bilinmedik veya iyi yapılacağına güvenilmeyen bir yerde içilmemelidir.Bunun ynı sıra, eğer çok mecbur durumda kalınmadıysa nargile diğer nargilelerden veya yerden çok yüksek bir yere konulmaz.Sohbetiyle daha bir keyif verir fakat yüksek sesle başkalarını rahatsız edecek şekilde konuşulmamalıdır. Eğer bir nargileyi birden çok kişi içiyor ise nargile içen kişiden istenilmez, kişi ne zaman içmeyi bırakırsa diğer kişiler nargileyi içmeye başlayabilir.Anadolu'ya Arap ülkelerinden gelen nargile günümüzde çok rağbet görmese de o yörelerden gelen kültürü de barındırır.Örneğin nargileyi diğer arkadaşına verecek kişi marpucu masaya bırakır ve diğer kişi marpucu alarak içmeye devam eder veya içen kişi marpucun ucu kendine bakar şekilde diğer kişiye yöneltir alan kişi ise elinin tersi ile marpucu veren kişiye hafiften vurarak marpucu alır ve nargileyi içmeye devam eder.Bu iki gelenek batı şehirlerinde çok bilinmese de özellikle hatay olmak üzere bir çok doğu şehrinde uygulanmaya devam etmektedir.Saçma, komik gibi gözükebilir ama gördüğüm kadarıyla bu kültürü devam ettiren birçok insan var ve sanırım sonraki nesillere de sayısı azalsa da aktarılmış olacaktır.
Bir sonraki yazıda görüşmek dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder